Айдар қоюдың да өзіндік заңдылықтары мен қағидалары бар.
сурет:islam.kz
Айдар қою – ежелгі салтымыздың жалғасы. Бүгінгі кезде ата-аналардың көпшілігі балаларына айдар қоятын болған. Айдар – айбарлықтың, қайсарлықтың, күш-қуаттың белгісі іспетті. Сұқ көзден, суық сөзден қорғайды деп білген.
сурет:yaplakal.com
Сондай-ақ, қазақта ұл баланы зарығып жүріп көргендер де ұлына айдар қойған деседі.
Ойын баласы ер жетіп, етек-жеңін жиған шақты, мектепке баратын жасқа жеткенде сүндетке отырғызылып, елдің жақсылары мен жайсаңдарын шақыртып, мал сойып, ет асылып, дастархан жайып айдарын алып тастау рәсімін жасаған. Осы жиыннан кейін ел-жұрт бұл үйдің ұлының ер жетіп, атқа мінетін жасқа жеткенін білген.
Айдарды ұл баланың нағашы жұртынан елге сыйлы, аузы дуалы, сөзге шешен, озық ойлы кісі кесетін болған. Тойға жиналғандардың жақсы қасиеті бойына дарысын, ізгі кісілердің ізін жалғасын, абырой биігінен көрінсін, ел-жұртына айтар сөзі өтімді, қолы батыр, ісі сүйсінерлік болсып деп үлкендерден бата алады.
Тарихи деректерге арқа сүйесек, айдар қою - моңғол, қытай, маньчжур, қалмақ, түрік халықтарына да тән қасиет болған.
Сонымен қатар айдар ата-анасы жоқ жетім балаларға, біреудің есігінде жалданып жұмыс істейтіндердің балаларына қойылмаған. Демек айдар қоюдың да өзіндік заңдылықтары мен қағидалары бар.
Бүгінде ұлына Айдар деп есім бергендерді де жиі естиміз. Атына заты сай азамат болып өсе берсін деп тілейік.
Ләззат АХМЕТОВА,
Тағы оқыңыз:
АТАСТЫРУ дәстүріне КӨЗҚАРАСЫҢЫЗ қандай?